Брэсцкае абласное
унітарнае прадпрыемства "Ўпраўленне ЖКГ"

У мінулым годзе ў Мінскай вобласці адлавілі больш за пяць тысяч бадзяжных жывёл, толькі 203 з іх знайшлі свой дом. Толькі ўявіце сабе, як лічбы адлову павялічваюцца ў маштабах усёй краіны! І як яны маглі б зменшыцца, калі б кожная служба займалася сваёй справай ...

Адсутнасць рэсурсаў

У Беларусі адлоў бяздомных жывёл рэгулюецца пастановай Савета Міністраў - мясцовыя ўлады вызначаюць спецыялізаваныя арганізацыі, якія будуць займацца гэтым пытаннем у канкрэтным населеным пункце. У большасці выпадкаў сярод іх аказваюцца прадпрыемства жыллёва-камунальнай гаспадаркі. Пры гэтым кожны выезд брыгады ажыццяўляецца за іх сродкі, а кампенсацыя з бюджэту яны атрымліваюць толькі праз некаторы час.

Напрыклад, большасць камунальнікаў Мінскай вобласці (17 з 22 раёнаў. - «Зв.») Адлоўліваюць жывёл самастойна, але некаторыя з іх дэлегуюць гэтыя абавязкі сталічнаму КВУП «Фауна горада». Якое, дарэчы, таксама ўваходзіць у сістэму ЖКГ. Некаторыя арганізацыі ўтрымліваюць жывёл у сямі спецыялізаваных пунктах, якія дзейнічаюць на Міншчыне, а хтосьці адпраўляе іх у Мінск.

На Гомельшчыне працуюць прыкладна па тым жа прынцыпе, у Віцебскай вобласці ёсць 11 пунктаў часовага ўтрымання жывёл, іх адловам таксама займаюцца брыгады, створаныя прадпрыемствамі ЖКГ. У 2019 годзе спецыялісты правялі 1602 рэйду і адлавілі больш за дзве тысячы бездаглядных жывёл.

У Брэсцкім абласным упраўленні ЖКГ асабліва адзначылі той факт, што гаспадары часта адпускаюць сваіх любімых гадаванцаў на самастойны выгул, а рабіць гэтага зусім не варта. Справа тут не толькі ў адлове, у які могуць патрапіць і жывёлы з ашыйнікам, - катоў і сабак збіваюць машыны, іх могуць атруціць або забіць. У мінулым годзе камунальнікі Брэстчыны адлавілі амаль сем тысяч бездаглядных жывёл. Часова іх утрымліваюць у спецыяльных пунктах Брэста, Пінска, Кобрына, Драгічына, Жабінкі і Століна, а хутка такія ж з'явяцца ў Баранавічах і Івацэвічах.

- Усё гэта робіцца, каб прадухіліць той жа шаленства або іншыя інфекцыйныя захворванні, - тлумачыць намеснік генеральнага дырэктара Брэсцкага абласнога ўпраўлення ЖКГ Андрэй Гашев. - Спецыялісты выкарыстоўваюць пэўныя прэпараты і сродкі, якія не траўміруюць жывёл.

У Магілёўскай вобласці адловам бяздомных жывёл займаюцца толькі дзве службы - спэцаўтапрадпрыемствам Магілёва і Бабруйска, якія таксама ўваходзяць у сістэму ЖКГ. Пры неабходнасці камунальнікі з раённых цэнтраў Магілёўшчыны адпраўляюць заяўкі службам і заключаюць дамову толькі на адзін выезд спецыялізаванай брыгады.

- Гэта зручней - прадпрыемствы ЖКГ гублялі б больш сродкаў, калі б займаліся адловам жывёл самастойна. І трэба разумець, што гэта не асноўны напрамак дзейнасці нашых арганізацый, ніхто не задумваецца, што, каб утрымліваць тых жа сабак або котак, карміць іх, патрэбныя вялікія грошы, - лічыць генеральны дырэктар ЖКГ Магілёўскай вобласці Андрэй разгону.

Такога ж меркавання прытрымліваюцца і ў Гродзенскай вобласці - прадпрыемствы жыллёва-камунальнай гаспадаркі сёння з'яўляюцца падраднымі арганізацыямі і павінны займацца сваімі непасрэднымі абавязкамі - аказаннем паслуг і абслугоўваннем дамоў.

- Адразу хочацца сказаць, што галоўнае тут, як самі людзі ставяцца да жывёл - яны выпускаюць на самастойны выгул сабак, нестерилизованных катоў, а ўсё ж павінна пачынацца з выхавання. Вельмі добра, што валанцёры звяртаюць увагу на праблему, але, як правіла, робіцца гэта толькі на словах, і ў выніку вінаватымі аказваюцца арганізацыі ЖКГ, якія ў прынцыпе гэтым не павінны займацца, - адзначае дырэктар Шчучынскага ЖКГ Андрэй Шкиндеров. - Што тычыцца адлову, то ў нас створана брыгада з двух спецыялістаў. Вядома, ёсць месца, дзе мы часова трымаем жывёл, але з сабакамі існуе пэўная праблема, хоць за апошнія два гады сітуацыя не такая катастрафічная, як была раней. Калі нам сёння з бюджэту не заўсёды вылучаюць грошы на рамонт тых жа дзіцячых пляцовак, то адкуль ім узяцца на адлоў і ўтрыманне жывёл?

Даўно вядомы сакрэт

Сітуацыя ў раённых цэнтрах Беларусі складваецца прыкладна аднолькавая - адловам бяздомных жывёл займаюцца спецыялісты прадпрыемстваў ЖКГ, і ў большасці выпадкаў ім проста не хапае сродкаў і рэсурсаў на тое, каб займацца гэтым пытаннем самастойна, ствараць неабходныя ўмовы для ўтрымання жывёл. Што тут казаць, калі далёка не ў кожным раёне мясцовыя ўлады вылучаюць прадпрыемствам ЖКГ дастатковыя сродкі на вырашэнне глабальных праблем у іх сферы (звязаных з вадой, цяплом ці каналізацыяй - «Зв.»). Вядома, можна стварыць прыгожую карцінку з фантанаў, кветак і вычышчаных вуліц, прычым як ад смецця, так і ад бяздомных жывёл. За гэтай жа малюначкам ніхто не ўбачыць умоў, у якія могуць патрапіць каты і сабакі - жывыя істоты, якія могуць адчуваць страх і боль ...

І тут не трэба здзіўляцца, што ў той жа Мінскай вобласці або на Магілёўшчыне звяртаюцца па дапамогу ў абласныя цэнтры - такім чынам камунальнікі толькі спрабуюць эканоміць грошы, якіх і так няшмат. І калі ўжо ўдавацца ў дэталі, то справа тут нават не ў сродках, а ў тым, што павінен быць дакладны падзел абавязкаў паміж рознымі структурамі. Чаму ж беспрытульныя жывёлы сталі праблемай менавіта прадпрыемстваў ЖКГ? А ці не тых жа паляўнічых або ветэрынарных службаў? Чаму гэта стала праблемай арганізацый, якія павінны займацца кіраўніцтвам агульнай маёмасці уласнікаў і аказаннем паслуг?

- У іншых краінах дзейнасць такіх кампаній, падобных на нашы прадпрыемствы ЖКГ ці таварыствы ўласнікаў, ніяк не звязаная з утрыманнем жывёл, гэтай справай займаюцца пэўныя службы, адзінае - у кожнай краіне можа па-рознаму быць арганізаваны працэс, - тлумачыць член праўлення Міжнароднай асацыяцыі менеджменту нерухомасці Генадзь Каленаў. - Гэтыя кампаніі не толькі не займаюцца адловам, іх дзейнасць ніяк не суадносіцца з тым жа выгулу сабак або парушэннямі з боку гаспадароў, якія тычацца зместу хатніх жывёл. Яны ніякім чынам з гэтым не звязаныя, так павінна быць і ў нас. Калі мы хочам вырашыць праблему, то кожны павінен займацца сваёй справай, вось і ўвесь сакрэт.

Так, вельмі проста вінаваціць і нават наважваць ярлык жывадзёраў на прадпрыемствы ЖКГ. Але давайце шчыра: у нас няма ні спецыялізаваных службаў, ні адказнасці для нядобрасумленных гаспадароў, нават няма і адладжанага механізму па аплаце падаткаў за ўтрыманне хатніх жывёл ... Але і гэта не самае галоўнае. Чаму мы самі паводзім сябе так безадказна, калі адпускаем котак або сабак на самастойны выгул, чаму не задумваемся аб неабходнай стэрылізацыі і наогул пра лёс братоў меншых? Толькі ўявіце, як маглі зменшыцца лічбы, агучаныя ў самым пачатку, калі б кожны з нас разумеў адну простую ісціну - мы ў адказе за тых, каго прыручылі.

Валерыя Кіслая

Крыніца інфармацыі ЗВЯЗДА